PCPR

logo slaskie i unii

Podstawę prawną do pomocy dla osób usamodzielnianych opuszczających:

domy pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie,

  • domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży,
  • schroniska dla nieletnich,
  • zakłady poprawcze,
  • specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze,
  • specjalne ośrodki wychowawcze,
  • młodzieżowe ośrodki socjoterapii zapewniające całodobową opiekę,
  • młodzieżowe ośrodki wychowawcze,

stanowi ustawa o pomocy społecznej oraz Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 3 sierpnia 2012 roku w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie.

Zgodnie z art. 88 ustawy o pomocy społecznej osoba opuszczająca ww. ośrodki zostaje objęta pomocą mającą na celu jej życiowe usamodzielnienie i integrację ze środowiskiem przez pracę socjalną oraz pomoc pieniężną na:

  1. kontynuowanie nauki,
  2. usamodzielnienie,

a także pomoc na zagospodarowanie – w formie rzeczowej. Ponadto pełnoletniemu wychowankowi przysługuje pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych jak również pomoc
w zatrudnieniu.

Pomocy na usamodzielnienie i kontynuowanie nauki udziela starosta powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem w ośrodku.

Pomocy na zagospodarowanie oraz pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych i pomoc w zatrudnieniu należy do obowiązków starosty powiatu na którym osiedlił się wychowanek.

Warunkiem przyznania pomocy pieniężnej jest złożenie wniosku, złożenie i realizacja indywidualnego programu usamodzielnienia i wskazanie osoby pełniącej funkcję opiekuna usamodzielnienia.

Pomoc finansowa przysługuje osobie usamodzielnianej w przypadku, gdy pobyt w ośrodku nastąpił na podstawie orzeczenia sądu i wyniósł co najmniej rok a osoba ta realizuje indywidualny program usamodzielnienia oraz jej dochód nie przekroczył 200% kryterium dochodowego.

WYSOKOŚĆ POMOCY PIENIĘŻNEJ:

Wysokość pomocy na kontynuację nauki zgodnie z art. 89 ust. 1 i  ust. 2 ustawy o pomocy społecznej wynosi 30% kwoty stanowiącej podstawę do ustalenia pomocy pieniężnej. Natomiast wysokość pomocy na usamodzielnienie jest zależne od okresu pobytu w ośrodku i wynosi od 100% do 300%. Wysokość podstawy, której procent określa wysokość udzielanych świadczeń, określa Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społeczne